چکیده :
ترجمه ماشینی:
از یک محقق برجسته خاورمیانه و شمال آفریقا، طرز تفکر جدیدی در مورد بهار عربی و معنای انقلاب آمده است.
از منظر سیاست انقلابی، بهار عربی می تواند تلاشی بیهوده به نظر برسد.
در تونس، جایی که موج اعتراضات آغاز شد، و همچنین در مصر و خلیج فارس، تغییر رژیم هرگز به طور کامل انجام نشد.
با این حال، اگر بهار عربی در برهم زدن ساختار دولت‌ها شکست خورد، این جنبش در مزارع، خانواده‌ها و کارخانه‌ها، بازارها و مدارس دگرگون‌کننده بود.
آصف بیات با ترکیبی یکپارچه از تحقیقات میدانی، مصاحبه‌های روی زمین و نظریه اجتماعی نشان می‌دهد که چگونه رویه زندگی روزمره در مصر و تونس به‌واسطه فعالیت‌های انقلابی تغییر کرده است.
زنان، جوانان، افراد بسیار فقیر و اعضای جامعه دگرباش زیرزمینی می‌توانند قدم‌هایی به سوی برابری و آزادی بهار عربی را نسبت دهند.
همچنین پتانسیلی برای پیشرفت بیشتر وجود دارد، زیرا حقوق زنان به ویژه در حال حاضر جایگاه ثابتی را در گفتمان عمومی به خود اختصاص داده است و از تعدیل نیروها جلوگیری می کند و تضمین می کند که صدای به حاشیه رانده شده بلندتر از روزهای قبل از انقلاب باقی بماند.
علاوه بر این، بهار عربی به کارگران قدرت داد: تنها در مصر، بیش از 700000 کشاورز در طول سال‌های اعتراض به اتحادیه دست یافتند.
فعالیت‌های کارگری پیشرفت‌های مادی را برای طیف وسیعی از مردم عادی به ارمغان آورد و هنجارهای فرهنگی و سیاسی جدیدی را پرورش داد که نیروهای ارتجاع به سادگی نمی‌توانند آن‌ها را آرزو کنند.
به گفته بیات، بهار عربی به عنوان نمونه ای از "انقلاب" - انقلابی که اصلاحات را به جای تغییرات رادیکال تقویت می کند - ظاهر می شود.
زندگی انقلابی، هم یک مطالعه دقیق و هم جذابیتی تکان دهنده، دستاوردهای اجتماعی را که از طریق مقاومت به دست آمده است، شناسایی می کند.
from a leading scholar of the middle east and north africa comes a new way of thinking about the arab spring and the meaning of revolution.
from the standpoint of revolutionary politics, the arab spring can seem like a wasted effort.
in tunisia, where the wave of protest began, as well as in egypt and the gulf, regime change never fully took hold.
yet if the arab spring failed to disrupt the structures of governments, the movement was transformative in farms, families, and factories, souks and schools.
seamlessly blending field research, on-the-ground interviews, and social theory, asef bayat shows how the practice of everyday life in egypt and tunisia was fundamentally altered by revolutionary activity.
women, young adults, the very poor, and members of the underground queer community can credit the arab spring with steps toward equality and freedom.
there is also potential for further progress, as women’s rights in particular now occupy a firm place in public discourse, preventing retrenchment and ensuring that marginalized voices remain louder than in prerevolutionary days.
in addition, the arab spring empowered workers: in egypt alone, more than 700,000 farmers unionized during the years of protest.
labor activism brought about material improvements for a wide range of ordinary people and fostered new cultural and political norms that the forces of reaction cannot simply wish away.
in bayat’s telling, the arab spring emerges as a paradigmatic case of “refolution”―revolution that engenders reform rather than radical change.
both a detailed study and a moving appeal, revolutionary life identifies the social gains that were won through resistance.
نویسنده :
Asef Bayat (آصف بیات)
منبع اصلی :
http://libgen.rs/book/index.php?md5=770162555D6B33E31476ED97B0B518FC
نوع منبع :
کتاب
,
کتابخانه عمومی
فهرست مندرجات:
فهرست مطالب:
پوشش می دهد
صفحه عنوان
کپی رایت
محتوا
مقدمه
1. زندگی روزمره و انقلاب
2. زیردستان تحت حکومت های خودکامه
3. فرودستان در قیام ها
4. فقرا و پلبی
5. مادران، دختران و پارادوکس جنسیتی
6. فرزندان انقلاب
7. جهان اجتماعی
8. چه اتفاقی برای انقلاب افتاد؟
توجه داشته باشید
قدردانی ها
فهرست مطالب
-------------
Table of contents :
Cover
Title Page
Copyright
Contents
Introduction
1. Everyday Life and Revolution
2. The Subaltern under Autocracies
3. The Subaltern in the Uprisings
4. The Poor and Plebeian
5. Mothers, Daughters, and the Gender Paradox
6. Children of Revolution
7. The Social World
8. Whatever Happened to the Revolution?
Notes
Acknowledgments
Index